Boavista to po portugalsku Piękny Widok. Taka jest właśnie jedna z najpiękniejszych wysp Cabo Verde o zasłużonych walorach turystycznych. Charakteryzuje się wyjątkowo słonecznym klimatem oraz otoczonymi palmami, najpiękniejszymi, niezwykle długimi plażami archipelagu. Najbardziej znana jest Santa Monica ciągnąca się po horyzont, na której wypoczynek pomoże naładować baterie na wiele tygodni, a wspaniałe warunki pozwolą na pływanie. Ciekawie prezentuje się pustynia Viana z malowniczymi wydmami, lokalna architektura z elementami kolonialnymi i afrykańskimi cieszy oko na wycieczkach, natomiast wraki statków zachęcają do nurkowania głębinowego. Dzięki unikalnym warunkom atmosferycznym pejzaż Boavista jest w nieustannym ruchu, na plażach można spotkać żółwie składające jaja, a specjałem królującym na talerzach są langusty. Interesującą formą aktywnego spędzania wolnego czasu są dalekomorskie wycieczki, podczas których podziwia się wyskakujące nad wodę delfiny. Z kolei na wycieczkę safari warto zabrać lornetkę i aparat, aby obserwować zwierzęta żyjące w naturalnym środowisku. Wyspa posiada międzynarodowe lotnisko, dlatego turyści chętnie korzystają z możliwości wypoczynku w tym uroczym zakątku świata. Niepodważalnym magnesem są dla nich dziesiątki kilometrów bezkresnych i dziewiczych plaż z drobnym piaskiem oraz lato trwające przez cały rok.

Pod względem wielkości Boavista jest trzecią co do wielkości wyspą archipelagu, należącą do Wysp Zawietrznych i zajmującą powierzchnię 620 km². Chociaż jest najbardziej jałowa i wysuszona, oferuje turystom zadziwiające walory krajobrazowe. Najwyższym punktem jest niesamowita góra Estancia osiągająca wysokość 390 m n.p.m. Natomiast środek wyspy zajmuje pustynia Viana tworząca jedną wielką wydmę zmieniającą kształt pod wpływem wiatru. Tematem fotograficznym są tam z pewnością chaotycznie rozsiane kępki palm oraz finezyjne formy usypane przez piasek. Naturalną granicą między południową a północną częścią wyspy są skały, dzięki którym wszystko zmienia barwy w zależności od pory dnia. Wyspa sprawia wrażenie bezludnej, ma okrągły kształt i jest najbardziej wysuniętą na wschód wśród wysp archipelagu. Uprawia się tam palmy daktylowe, dla mieszkańców każda godzina trwa dwie, a turyści spędzają czas głównie na deskach surfingowych.

Boavista ma ciekawą historię. Na wodach obywających wyspę zagubiły się przed wiekami statki kapitana Cooka i Krzysztofa Kolumba, a złowieszcze głębiny pochłonęły przez lata mnóstwo okrętów. Historia odkrycia Boavista sięga roku 1460, gdy portugalscy żeglarze zobaczyli na horyzoncie kawałek lądu i zgodnie z opowieściami wydali okrzyk „jaki piękny widok” i stąd wzięła się magiczna nazwa. Początkowo na wyspie wypasano tylko kozy. Pierwsi ludzie osiedlili się w 1542 roku z powodu odkrytych złóż soli zwanej w tamtych czasach „białym złotem”. Na początku XIX wieku zagraniczne firmy handlowe utworzyły tam swoje przedstawicielstwa, a Sal Rei stało się stolicą archipelagu. Zbudowano potężny fort pilnujący szlaków prowadzących do Afryki i Ameryki Południowej, rozwinął się handel tkaninami, bydłem i wyrobami garncarskimi. Z Boavisty wywodzą się hierarchowie, politycy, lekarze i artyści, więc wyspa często  pojawia się w literaturze podróżniczej.

Stolicą Boavista jest otoczona plażami Sal Rei. Jest to bardzo ładna miejscowość, w której można znaleźć doskonałą bazę turystyczną na wysokim poziomie. Nazwa miasta oznacza „królewska sól” i odnosi się do historii wyspy, która rozwinęła się właśnie dzięki wydobywaniu cennego towaru. Większość domostw pamięta tam czasy kolonialne, a turystyczną uwagę przyciąga port, molo i główny plac Santa Isabel. Celem najbliższej wycieczki jest wysepka Ilheu de Sal Rei z ruinami fortu Duque de Braganca, natomiast największym magnesem przyciągającym turystów są fantastyczne plaże, których w okolicy jest kilka i tam właśnie powstały kompleksy hotelowe, przyjemne knajpki z widokiem na ocean i wypożyczalnie desek surfingowych.

Wyspy Zielonego Przylądka mają specyficzną kuchnię opartą w dużej mierze rodzinnych tradycjach i słownych przekazach. Jest niezwykle bogata ze względu na liczne zapożyczenia z kuchni portugalskiej oraz afrykańskiej. Chociaż trudno wyobrazić sobie mieszankę ryb z langustą czy kukurydzy z maniokiem, takie właśnie potrawy można znaleźć na stole w restauracji. Ze względu na charakter wyspiarski regionu dominują ryby. Tuńczyka pod każdą postacią dostanie się w wielu miejscach, podobnie jak dorsza, owoce morza, kalmary, ośmiornice, kraby, małże, homary czy krewetki. Niektóre restauracje serwują także mięso z rekina. Za narodową potrawę uchodzi jednak „Cachupa”, która na każdej wyspie różni się składnikami i kolejnością ich dodawania. Dlatego efekt wielogodzinnego gotowania kukurydzy, białej fasoli, solonej wieprzowiny, kurczaka, boczku, ziemniaków, kapusty i przypraw bywa wyborny.

Najpopularniejsze potrawy kuchni Cabo Verde:

Arroz kimarisco – ryż z owocami morza
Cachupa – potrawa/gulasz z kukurydzy i fasoli z mięsem lub rybą
Pasteis – okrągłe paszteciki z nadzieniem rybnym
Churrasco – grillowane mięso z kurczaka
Djaga-cida – danie z fasoli, mąki kukurydzianej i cebuli z dodatkiem liści laurowych
Zerem – potrawa z mleczka kokosowego, mąki kukurydzianej, cebuli, pomidorów i zielonej fasolki
Pudim de qurijo – pudding z białego sera
Caldo de Peixe – rosół z Cape Verde
Buzio – gulasz ze skorupiaków i sosu sojowego
Percebes – morskie paluszki
Pao de coco – chleb kokosowy

Potrawy okraszone bywają sosami na bazie miodu z trzciny cukrowej. Do mięs i ryb podaje się najczęściej ryż, frytki lub słodkie ziemniaki. Warto pamiętać, że porcje są przeważnie bardzo duże, więc za pierwszym razem nie należy przesadzić z zamówieniem. Obowiązkowym dodatkiem są liczne warzywa i owoce. Bez ograniczeń można zajadać się pomidorami, ogórkami, kapustą, jabłkami, bananami, gujawą czy mango. Na deser jada się najczęściej słodkie konfitury z papai i koziego sera, a na bazarze można kupić marmoladę z gujawy. Smaczne jest także ciasto „Bol de Cuscus” wytwarzane z kukurydzy połączonej z cukrem, podawane z masłem i serem cabra. Najbardziej znanym starterem jest natomiast „Bafos” czyli przekąska z owoców morza, pomidorów, papryki i cebuli. Na Cabo Verde znany jest nie tylko kozi ser, ale także grog, konfitury z papai i likiery sporządzane według tradycyjnych przepisów.

Najpopularniejszym alkoholem jest grog z Santiago, który najlepiej smakuje z dodatkiem miodu lub melasy. Jest to niezwykle aromatyczny i orzeźwiający napój. Bez trudu można nabyć rozmaite gatunki wina przywiezionego z Portugalii, niemniej poszczególne wyspy mogą pochwalić się dobrymi trunkami z lokalnych winnic. Piwosze są raczej skazani na portugalskie piwa Strela, Sagres, Imperial czy Super Bock, natomiast kawosze z pewnością będą zachwyceni aromatem kawy z Fogo. Plantacje kawy mają bowiem wieloletnie tradycje, których produkt uchodzi wręcz za luksusowy. Na miłośników mocniejszych trunków czeka „Caipirinha”, czyli drink sporządzony na wódce z trzciny cukrowej „cachaca”.

Wyspy Zielonego Przylądka to specyficzny tygiel różnych ras i kultur, które spotkały się na obszarze jednego archipelagu. W związku z tym społeczeństwo jest bardzo zróżnicowane, a pod względem historycznym można zaobserwować wpływy portugalskie, angielskie, hiszpańskie, hinduskie, włoskie, brazylijskie, holenderskie, żydowskie czy francuskie. Przez Cavo Verde przetoczyły się fale piratów, kolonistów, kupców, marynarzy i niewolników z różnych zakątków świata. Dlatego Kabowerdyjczycy z poszczególnych wysp mogą różnić się kolorem skóry, włosów i oczu. Pomimo różnic kraj uchodzi za bezkonfliktowy etnicznie i religijnie, a jedyne różnice można zauważyć w sferze językowej i kulturowej na poszczególnych wyspach. Tradycje, wierzenia i sztuka są najczęściej efektem zetknięcia kultury plemion afrykańskich z europejskim chrześcijaństwem. Efektem tej mieszanki jest język kreolski będący mieszanką akcentów afrykańskich i portugalskich.

Wyspiarze uwielbiają sport, szczególnie piłkę nożną ze względu na obecność ich przedstawicieli w znanych klubach piłkarskich na całym świecie. Typowy słowem dla Kabowerdyjczyków jest „Morabeza” odnoszące się do ich mentalności, filozofii życia, gościnności i spontaniczności. Mieszkańcy Cabo Verde są bardzo religijni. Wpływy kościoła katolickiego widoczne są na każdej z wysp i odgrywają ważną rolę w życiu społecznym i politycznym. Pomimo ewangelizacji bardzo silne pozostają rytuały i zwyczaje wywodzące się z tradycyjnych wierzeń znanych w Afryce. Przykładowo znanym obyczajem związanym ze świętem religijnym jest „bandeiras”, czyli obchody dnia św. Filipa, kiedy Kabowerdyjczycy wystawiają swoje konie do corocznego wyścigu. Jest to emocjonujące widowisko, któremu towarzyszą pochody i rozmaite zabawy.

Uroczyście obchodzi się Boże Narodzenie i Wielkanoc, każda parafia na poszczególnych wyspach czci swojego patrona, a szczególnym kultem kabowerdyjskim otacza się Matkę Boską. Każdego roku huczny, bogaty i bajecznie kolorowy jest karnawał, podczas którego pomysłowość strojów i barw hipnotyzuje turystów. Pełno jest wtedy pochodów, tanecznych zabaw i maskarad.

Mieszkańcy Cabo Verde są życzliwie nastawieni do turystów, serdecznie witają się i zapamiętują swoich rozmówców z restauracji, sklepów, barów i targowisk. W przeciwieństwie do mieszkańców Afryki nie mają żyłki handlowej, więc nie są natrętni, nie zaczepiają turystów, a tym samym nie targują się. Zwyczajnym pozdrowieniem jest uniesiony do góry kciuk, nie mający nic wspólnego z popularnym „ok”. Napiwki są wliczone w cenę, niemniej ze względu na niskie zarobki personelu warto dorzucić 5-10% wartości rachunku.

Boavista jest doskonałym terenem do podróżowania quadami i pojazdami przystosowanymi do jazdy po piasku. Warto wybrać się na wycieczkę na pustynię Viana (zakaz ruchu pojazdów silnikowych) lub nocną wędrówkę na żółwią plażę. Popularne są również rejsy motorówkami, podczas których można podglądać życie wielorybów. Ponadto na Boavista można uprawiać surfing, kitesurfing, windsurfing, bodyboard, wędkarstwo dalekomorskie i zmagać się z falami na katamaranie. Lokalne agencje organizują nurkowania do wraków statków i na rafy koralowe. Na Boavista organizowane są także znane w świecie sportu ultra maratony.

Rabil – niewielka wioska z uroczymi kolorowymi domkami oddającymi klimat Cabo Verde. Na uwagę turystów zasługuje najstarszy kościół na wyspie. Świątynię pod wezwaniem św. Rocha wzniesiono w 1801 roku. Ponadto w Rabil można znaleźć restaurację z typowym kabowerdyjskim jedzeniem.

Cabo Santa Maria – wrak słynnego statku Santa Maria przewożącego w 1968 żywność i wino jest popularnym celem wycieczek z Sal Rei. Na północnym wybrzeżu Boavista wyłania się z oceanu charakterystyczna sylwetka będąca dla turystów wiernym tematem wakacyjnej fotografii. W pustynnym krajobrazie resztki wraku wywołują piorunujące wrażenie i są symbolicznym celem wędrówek.

Povocao Velha – historyczna kolebka Boavista. Chociaż miejsce wydaje się nieco zapomnianym przez świat, ożywa podczas największego na wyspie święta św. Antoniego.

Odjo de Agua – celem krótkiej wycieczki może być naturalny basen, do którego z Cabeco das Tarafas prowadzi wąski piaszczysty wąwóz. Kąpiel w oczku wodnym to idealny pomysł w upalny dzień, tym bardziej że okolica zachęca do pieszych wędrówek.

Curral Velho – dawna wioska rybacka o wyjątkowej atmosferze może okazać się ciekawym tematem fotograficznym. Wprawdzie jest to opuszczona osada, ale doskonale obrazuje warunki życia dawnych mieszkańców.

Latarnia Morro Negro – słynna strażniczka wschodniego wybrzeża jest dla turystów wypoczywających na Boavista celem jednodniowej wycieczki. Tę dosyć okazałą budowlę wzniesiono w 1931 r. na najdalej na wschód wysuniętym punkcie Cabo Verde. Dotarcie do tego niezwykłego miejsca ma dla wielu podróżników wymiar symboliczny i zapewnia jednocześnie ciekawe widoki.

Pustynia Viana – chociaż w porównaniu z innym pustyniami Viana ma niewielkie rozmiary, można się na niej zgubić. Miejsce jest wyjątkowe ponieważ ciągle zmienia się pod względem krajobrazu i powierzchni na skutek wiatru oraz warunków atmosferycznych. Wśród wydm można wypatrzyć kępy roślinności i czarne skały wulkaniczne. Pustynia mieni się różnymi kolorami w zależności od pory dnia, będąc tym samym świetnym tematem fotograficznym.

Kiedy najlepiej wybrać się na Wyspy Zielonego Przylądka?

Ogólnie wyspy Cabo Verde są kierunkiem całorocznym, a główny sezon turystyczny trwa od listopada do kwietnia. Luty to okres karnawału, natomiast między sierpniem a październikiem przypada niezbyt intensywna pora deszczowa. Wyspy Zielonego Przylądka można odkrywać praktycznie o każdej porze roku ze względu na zachęcające do wypoczynku temperatury powietrza. Najprzyjemniej jest w styczniu i lutym, różnica między dziennymi a nocnymi temperaturami wynosi około 5 st., a temperatura wody przez cały rok waha się w granicach 22-27 st.

Capo Verde świętuje przez cały rok, a święta na poszczególnych wyspach są zawsze przyjemną atrakcją turystyczną. W lutym można trafić na Kreolski Karnawał, koniec kwietnia to Święto Flagi, w maju na Festiwal Gamboa, w czerwcu święto św. Jana, w sierpniu Festiwal Muzyki na Kociej Plaży, we wrześniu Festiwal Muzyki na Sal, a w listopadzie Dzień Kukurydzy.

Jaka waluta obowiązuje na Wyspach Zielonego Przylądka?

Walutą Capo Verde jest Escudo Republiki Zielonego Przylądka (ESC)  1 escudo = 100 centavos.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Cabo Verde?

Standardowymi pamiątkami przywożonymi z Cabo Verde są grog, kawa z Fogo i wina (najbardziej znany grog pochodzi z Santo Antao, z dolin Ribeira da Torre, Janela, Paul i Ribeira Grande). Chodliwym towarem są czerwone i białe wina z Fogo. Do zakupów można dołączyć puszkę tuńczyka w oleju z Sao Nicolau, buteleczkę ostrej oliwy „malagueta” czy też sól kuchenną i do kąpieli wydobywaną na wyspie Sal. Popularnością cieszą się oryginalne bawełniane tkaniny, plecione koszyki i kapelusze, ceramika i obrazy malowane przez lokalnych artystów. Większość towarów można znaleźć w sklepach, na lotniskach i centrach kultury. W wielu miejscach można kupić unikalną biżuterię, drewniane maski i mnóstwo innych gadżetów. Ciekawostką są pamiątkowe znaczki pocztowe, których tematyka opowiada o bogactwie kulturowym i historycznym Cabo Verde. Wartościową pamiątką będzie także płyta z muzyką Cesarii Evory – królowej pieśni „morna”. Aby przywieźć oryginalne przedmioty należy szukać miejsc z napisem Cabo Verde Artesano oraz lokalnych warsztatów rzemieślniczych. I tak każda wyspa ma swój skarb: Santiago – ręczne tkaniny z geometrycznymi wzorami, Sao Vincente – instrumenty, obrazy, biżuteria, Santo Antao – kosze, Boa Vista kapelusze ze słomy i ceramika, Fogo – ozdoby z zastygłej lawy i kawa, Brava – hafty, Maio – ceramika kuchenna.

Jaki czas obowiązuje na Wyspach Zielonego Przylądka?

Czas polski minus 2 godziny, a gdy w Polsce jest czas letni – minus 3 godziny.

Jak poruszać się po Cabo Verde?

Archipelag dysponuje czterema lotniskami międzynarodowymi, które mają bezpośrednie połączenie z kilkoma krajami Unii Europejskiej. Na Cabo Verde bez większych problemów można dostać się statkiem rejsowym czy wycieczkowym. Aby dotrzeć na inne wyspy trzeba przejrzeć trasy czarterów. Na lotniskach wysp nie ma środków transportu publicznego. Komunikacja pomiędzy poszczególnymi wyspami odbywa się drogą lotniczą i morską. W dużych miastach dobrze funkcjonuje transport publiczny, autobusy docierają prawie do wszystkich dzielnic, niemniej między miejscowościami nie ma połączeń autobusowych. W mniejszych miejscowościach i na wsiach funkcjonuje transport zwany „aluguer” i samochody jeżdżą właśnie z takimi tabliczkami. Za opłatą „aluguer” można dojechać do większości dostępnych miejsc. „Taxi” są zadbane i w zależności od wyspy mają inny kolor. Na każdej wyspie bez trudu można wynająć samochód (potrzebne jest międzynarodowe prawo jazdy), by w ten sposób podziwiać uroki Cabo Verde.

Jak są ograniczenia celne?

Do krajów Unii Europejskiej można wwieźć bez cła 2 litry wina, 1 litr alkoholu powyżej 22% oraz inne towary do wartości 430 euro.

Jakie plaże są na Boa Vista?

Wyspa Boavista jest zagłębiem najpiękniejszych plaż Cabo Verde. Stolica Sal Rei oferuje kilka możliwości wypoczynku na drobnym, żółtym piasku obmywanym wodami błękitnego oceanu. Pieszo można dotrzeć na Praia Cruz, Praia de Fatima, Praia de David, Punta do Sol i Praia da Chave, która najkorzystniej prezentuje się o zachodzie słońca. Na południu wyspy kilometrami ciągną się wspaniałe Praia do Curralinho, Curral Velho i Praia de Santa Monica nazywana najjaśniejszą plażą świata. Ma 18 km długości, jest niemal bezludna, a brak infrastruktury turystycznej dla wielu miłośników spokoju jest głównym atutem. Plaże Boavista są szerokie, zapewniając tym samym maksimum frajdy miłośnikom leniuchowania i uprawiania sportów wodnych. Jeśli ktoś szuka spokoju może także popłynąć łodzią na wyspę Ilheu de Sal Rei, która znajduje się naprzeciwko stolicy wyspy. Urokliwe są także małe plaże w okolicy Lacacao, Joao Barrosa, Mateus i Sao Roque. Podczas kąpieli należy zachować ostrożność ze względu na silne prądy i wysokie fale.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia?

Nie ma obowiązku szczepień, niemniej turyści podróżujący przez Senegal i inne kraje afrykańskie muszą mieć wpis do międzynarodowej książeczki zdrowia. Szpitale, apteki i ośrodki zdrowia są dosyć dobrze wyposażone, jednak nie na wszystkich wyspach pomoc medyczna jest dostępna.

Zalecane jest wykupienie kompleksowego ubezpieczenia podróżnego, w tym od następstw nieszczęśliwych wypadków, pokrywającego koszty hospitalizacji i ewentualnego transportu medycznego do kraju, po uprzednim upewnieniu się, że jest respektowane w danym kraju.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min.

Przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Od obywateli RP są wymagane wizy, które można uzyskać w Ambasadzie Republiki Zielonego Przylądka w Berlinie oraz na niektórych lotniskach międzynarodowych (Sal i Prai). Wizy są ważne 3 miesiące od wyjazdu. Paszport musi być ważny co najmniej 6 miesięcy od daty powrotu do Polski.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl.

Państwo podlega kompetencji terytorialnej Ambasady RP w Dakarze (Senegal):

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Senegalu
Senegal, Dakar, Route des Almadies, Les Jardins des Almadies (en face King Fahd Palace), App. 4/A, B.P. 14419, Dakar-Peytavin
Tel.: +221 33 859 57 70 Faks: +221 33 865 14 87
dakar.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.dakar.msz.gov.pl